ورود به دنیای سرمایه‌گذاری، سفری هیجان‌انگیز و بالقوه سودآور است که نیازمند دانش، برنامه‌ریزی و شناخت دقیق ابزارهای موجود است. یکی از مفاهیم بنیادین در این مسیر، آشنایی با انواع کلاس‌های دارایی است. هر کلاس دارایی، مجموعه‌ای از سرمایه‌گذاری‌ها با ویژگی‌های مشابه از نظر ریسک، بازده، نقدشوندگی و نحوه واکنش به شرایط مختلف بازار است. درک صحیح این کلاس‌ها به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا پرتفویی متنوع و متناسب با اهداف مالی و سطح ریسک‌پذیری خود تشکیل دهند.
کلاس دارایی چیست و چرا اهمیت دارد؟
کلاس دارایی (Asset Class) به گروهی از دارایی‌ها اطلاق می‌شود که خصوصیات مشابهی دارند، رفتار مشابهی در بازار از خود نشان می‌دهند و تحت قوانین و مقررات یکسانی معامله می‌شوند. تقسیم‌بندی دارایی‌ها به کلاس‌های مختلف به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا:
- تنوع‌بخشی (Diversification): با سرمایه‌گذاری در کلاس‌های دارایی مختلف که همبستگی پایینی با یکدیگر دارند، ریسک کلی سبد سرمایه‌گذاری کاهش می‌یابد. به عبارت دیگر، “همه تخم‌مرغ‌ها را در یک سبد قرار نمی‌دهند.”
- تخصیص دارایی (Asset Allocation): بر اساس اهداف مالی، افق زمانی و میزان ریسک‌پذیری، سرمایه‌گذار تصمیم می‌گیرد چه درصدی از سرمایه خود را به هر کلاس دارایی اختصاص دهد.
- مدیریت ریسک و بازده: هر کلاس دارایی، پروفایل ریسک و بازده منحصربه‌فردی دارد. شناخت این پروفایل‌ها به انتخاب‌های آگاهانه‌تر منجر می‌شود.
چهار کلاس دارایی اصلی و شناخته‌شده عبارتند از: سهام، اوراق قرضه، املاک و مستغلات، و کالاها. در ادامه به تفصیل به معرفی هر یک از این کلاس‌ها، مزایا، معایب و ویژگی‌های آن‌ها می‌پردازیم.
۱. سهام (Stocks/Equities)
سهام نشان‌دهنده مالکیت در یک شرکت است. با خرید سهام یک شرکت، شما به نسبت تعداد سهام خود، در مالکیت آن شرکت سهیم می‌شوید و از منافع و ریسک‌های آن بهره‌مند خواهید شد. سرمایه‌گذاری در سهام یکی از رایج‌ترین و محبوب‌ترین روش‌های سرمایه‌گذاری در جهان است.
تعریف و ماهیت سهام
وقتی شرکتی برای تأمین مالی فعالیت‌های خود یا توسعه کسب‌وکار، بخشی از مالکیت خود را در قالب برگه‌هایی به نام “سهم” عرضه می‌کند، سرمایه‌گذاران می‌توانند با خرید این برگه‌ها، در آن شرکت شریک شوند. قیمت سهام در بازار بورس اوراق بهادار بر اساس عرضه و تقاضا، عملکرد شرکت، وضعیت صنعت مربوطه و شرایط کلان اقتصادی تعیین می‌شود.
انواع سهام
سهام را می‌توان بر اساس معیارهای مختلفی دسته‌بندی کرد، اما دو نوع اصلی آن عبارتند از:
- سهام عادی (Common Stock): دارندگان سهام عادی دارای حق رأی در مجامع عمومی شرکت هستند و در سود و زیان شرکت سهیم‌اند. در صورت انحلال شرکت، پس از تسویه بدهی‌ها و پرداخت به دارندگان اوراق قرضه و سهام ممتاز، باقی‌مانده دارایی‌ها بین سهامداران عادی تقسیم می‌شود.
- سهام ممتاز (Preferred Stock): این نوع سهام معمولاً حق رأی ندارد اما در پرداخت سود سهام و همچنین در زمان انحلال شرکت، نسبت به سهامداران عادی اولویت دارد. سود سهام ممتاز معمولاً ثابت و از پیش تعیین شده است.
مزایای سرمایه‌گذاری در سهام
- پتانسیل بازدهی بالا: در بلندمدت، سهام به طور تاریخی بازدهی بالاتری نسبت به بسیاری از کلاس‌های دارایی دیگر داشته است، به خصوص اگر در شرکت‌های با پتانسیل رشد بالا سرمایه‌گذاری شود (رشد قیمت سهم یا Capital Appreciation).
- دریافت سود نقدی (Dividends): بسیاری از شرکت‌ها بخشی از سود سالانه خود را بین سهامداران تقسیم می‌کنند.
- نقدشوندگی بالا: سهام شرکت‌های پذیرفته شده در بورس به راحتی قابل خرید و فروش است.
- مشارکت در رشد اقتصادی: سرمایه‌گذاری در سهام به معنای مشارکت در رشد و توسعه کسب‌وکارها و در نتیجه اقتصاد کشور است.
معایب و ریسک‌های سرمایه‌گذاری در سهام
- نوسانات قیمتی (Volatility): قیمت سهام می‌تواند در کوتاه‌مدت نوسانات زیادی داشته باشد. این نوسانات تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله اخبار سیاسی، اقتصادی و عملکرد خود شرکت است.
- ریسک بازار (Market Risk): کل بازار سهام ممکن است به دلیل شرایط نامساعد اقتصادی دچار افت شود و ارزش سهام شرکت‌ها، حتی شرکت‌های بنیادی خوب، کاهش یابد.
- ریسک خاص شرکت (Specific Risk): عملکرد ضعیف مدیریت، مشکلات قانونی، یا ورشکستگی یک شرکت می‌تواند منجر به کاهش شدید یا از بین رفتن ارزش سهام آن شود.
- عدم تضمین بازده: برخلاف اوراق قرضه، هیچ تضمینی برای بازدهی یا حتی حفظ اصل سرمایه در سهام وجود ندارد.
چه کسانی باید در سهام سرمایه‌گذاری کنند؟
سرمایه‌گذاری در سهام بیشتر مناسب افرادی است که:
- افق زمانی سرمایه‌گذاری بلندمدت دارند.
- تحمل ریسک بالاتری دارند و با نوسانات بازار مشکلی ندارند.
- به دنبال کسب بازدهی بالقوه بالاتر هستند.
۲. اوراق قرضه (Bonds/Fixed Income)
اوراق قرضه، ابزارهای بدهی هستند. زمانی که یک سرمایه‌گذار اوراق قرضه خریداری می‌کند، در واقع به ناشر آن (دولت، شهرداری یا شرکت‌ها) وام می‌دهد. ناشر متعهد می‌شود که در سررسیدهای معین، مبالغی را تحت عنوان “بهره” یا “کوپن” به دارنده اوراق پرداخت کند و در تاریخ سررسید نهایی، اصل مبلغ وام (ارزش اسمی اوراق) را بازپرداخت نماید.
تعریف و ماهیت اوراق قرضه
اوراق قرضه به عنوان یک سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت (Fixed Income) شناخته می‌شود، زیرا جریان نقدی پرداختی (بهره) آن معمولاً از پیش تعیین شده و ثابت است. این ویژگی، اوراق قرضه را به گزینه‌ای کم‌ریسک‌تر نسبت به سهام تبدیل می‌کند.
انواع اوراق قرضه
- اوراق قرضه دولتی: توسط دولت‌ها برای تأمین مالی پروژه‌ها یا پوشش کسری بودجه منتشر می‌شود. این اوراق معمولاً کم‌ریسک‌ترین نوع اوراق قرضه محسوب می‌شوند (مانند اسناد خزانه اسلامی یا اوراق مشارکت دولتی).
- اوراق قرضه شرکتی: توسط شرکت‌ها برای تأمین مالی فعالیت‌های خود منتشر می‌شود. ریسک این اوراق به اعتبار و سلامت مالی شرکت ناشر بستگی دارد و معمولاً بازدهی بالاتری نسبت به اوراق دولتی دارند.
- اوراق قرضه شهرداری: توسط شهرداری‌ها و نهادهای محلی برای تأمین مالی پروژه‌های عمرانی و زیربنایی منتشر می‌شود.
مزایای سرمایه‌گذاری در اوراق قرضه
- ریسک کمتر: به طور کلی، ریسک اوراق قرضه، به ویژه اوراق دولتی، کمتر از سهام است.
- درآمد ثابت و قابل پیش‌بینی: پرداخت‌های بهره منظم، یک جریان درآمدی پایدار برای سرمایه‌گذار ایجاد می‌کند.
- حفظ اصل سرمایه: در صورت نگهداری تا سررسید و عدم ورشکستگی ناشر، اصل سرمایه بازگردانده می‌شود.
- تنوع‌بخشی به سبد: اوراق قرضه معمولاً همبستگی پایینی با سهام دارند و می‌توانند به کاهش ریسک کلی پرتفوی کمک کنند.
معایب و ریسک‌های سرمایه‌گذاری در اوراق قرضه
- بازدهی بالقوه پایین‌تر: در مقایسه با سهام، پتانسیل رشد و بازدهی اوراق قرضه معمولاً کمتر است.
- ریسک نرخ بهره: اگر نرخ بهره در بازار افزایش یابد، قیمت اوراق قرضه موجود (با نرخ بهره ثابت پایین‌تر) کاهش می‌یابد، زیرا سرمایه‌گذاران اوراق جدید با نرخ بالاتر را ترجیح می‌دهند.
- ریسک تورم: اگر نرخ تورم از نرخ بهره اوراق قرضه بیشتر باشد، قدرت خرید بازدهی واقعی سرمایه‌گذار کاهش می‌یابد.
- ریسک اعتباری یا نکول (Default Risk): این ریسک وجود دارد که ناشر اوراق (به‌ویژه شرکت‌ها) نتواند به تعهدات خود در پرداخت بهره یا اصل مبلغ عمل کند.
چه کسانی باید در اوراق قرضه سرمایه‌گذاری کنند؟
سرمایه‌گذاری در اوراق قرضه بیشتر مناسب افرادی است که:
- ریسک‌گریز هستند و به دنبال حفظ اصل سرمایه خود هستند.
- به دنبال یک جریان درآمدی منظم و قابل پیش‌بینی هستند.
- افق زمانی کوتاه‌تر یا میان‌مدتی دارند یا در دوران بازنشستگی به سر می‌برند.
۳. املاک و مستغلات (Real Estate)
سرمایه‌گذاری در املاک و مستغلات شامل خرید، مالکیت، مدیریت، اجاره و یا فروش اموال غیرمنقول (زمین و ساختمان) به قصد کسب سود است. این کلاس دارایی به دلیل ماهیت فیزیکی و ملموس خود، جذابیت خاصی برای بسیاری از سرمایه‌گذاران دارد.
تعریف و ماهیت سرمایه‌گذاری در املاک
املاک و مستغلات می‌تواند شامل زمین، املاک مسکونی (آپارتمان، ویلا)، املاک تجاری (مغازه، دفتر کار)، املاک صنعتی (کارخانه، انبار) و سایر انواع ملک باشد. سرمایه‌گذاری در این حوزه می‌تواند به صورت مستقیم (خرید ملک) یا غیرمستقیم (مانند سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سرمایه‌گذاری املاک و مستغلات یا REITs) انجام شود.
روش‌های سرمایه‌گذاری در املاک
- خرید مستقیم و اجاره‌داری: خرید ملک و اجاره دادن آن برای کسب درآمد اجاره و همچنین بهره‌مندی از افزایش بالقوه قیمت ملک در آینده.
- خرید و فروش (Flipping): خرید ملک، انجام برخی بازسازی‌ها و بهبودها، و سپس فروش آن با قیمت بالاتر در کوتاه‌مدت.
- سرمایه‌گذاری در زمین: خرید زمین به امید افزایش قیمت آن در آینده.
- صندوق‌های سرمایه‌گذاری املاک و مستغلات (REITs): این صندوق‌ها امکان سرمایه‌گذاری در سبد متنوعی از املاک درآمدزا را با سرمایه کم فراهم می‌کنند و واحدهای آن‌ها معمولاً در بورس قابل معامله است.
مزایای سرمایه‌گذاری در املاک
- پتانسیل افزایش ارزش سرمایه: قیمت املاک در بلندمدت تمایل به افزایش دارد، هرچند ممکن است دوره‌های رکود نیز تجربه کند.
- درآمد اجاره: اجاره دادن ملک می‌تواند یک جریان درآمدی منظم ایجاد کند.
- پوشش در برابر تورم: ارزش املاک و مستغلات معمولاً همگام با تورم یا حتی بیشتر از آن رشد می‌کند و می‌تواند قدرت خرید سرمایه را حفظ کند.
- دارایی ملموس: برخلاف سهام یا اوراق قرضه، ملک یک دارایی فیزیکی و قابل لمس است.
- امکان استفاده از اهرم مالی (Leverage): می‌توان با استفاده از وام بانکی، ملکی با ارزش بالاتر از سرمایه اولیه خود خریداری کرد.
معایب و ریسک‌های سرمایه‌گذاری در املاک
- نقدشوندگی پایین: فروش ملک ممکن است زمان‌بر باشد و به سرعت سهام یا اوراق قرضه قابل تبدیل به پول نقد نیست.
- نیاز به سرمایه اولیه بالا: خرید مستقیم ملک معمولاً نیازمند سرمایه قابل توجهی است.
- هزینه‌های نگهداری و مدیریت: مالکیت ملک با هزینه‌هایی مانند تعمیرات، مالیات، بیمه و مدیریت مستأجران همراه است.
- ریسک بازار محلی: ارزش املاک به شدت تحت تأثیر شرایط اقتصادی و اجتماعی منطقه خاص خود است.
- دوره‌های رکود بازار: بازار مسکن نیز مانند سایر بازارها دارای چرخه‌های رونق و رکود است.
چه کسانی باید در املاک سرمایه‌گذاری کنند؟
سرمایه‌گذاری در املاک بیشتر مناسب افرادی است که:
- افق زمانی سرمایه‌گذاری بلندمدت دارند.
- به دنبال یک دارایی ملموس و ایجاد درآمد از طریق اجاره هستند.
- توانایی مدیریت ملک و پرداخت هزینه‌های جانبی را دارند (در صورت خرید مستقیم).
- با نقدشوندگی پایین این کلاس دارایی مشکلی ندارند.
۴. کالاها (Commodities)
کالاها مواد خام یا محصولات کشاورزی اولیه‌ای هستند که در بازارهای جهانی معامله می‌شوند. این مواد به عنوان ورودی در تولید سایر کالاها و خدمات استفاده می‌شوند. نمونه‌هایی از کالاها عبارتند از: نفت خام، گاز طبیعی، طلا، نقره، مس، گندم، ذرت، قهوه و شکر.
تعریف و ماهیت سرمایه‌گذاری در کالاها
سرمایه‌گذاری در کالاها به معنای خرید و فروش این مواد خام به امید کسب سود از نوسانات قیمت آن‌ها است. قیمت کالاها تحت تأثیر عوامل عرضه و تقاضای جهانی، رویدادهای ژئوپلیتیکی، شرایط آب و هوایی و ارزش دلار آمریکا قرار دارد.
انواع کالاها
کالاها را می‌توان به چند دسته اصلی تقسیم کرد:
- فلزات گران‌بها: طلا، نقره، پلاتین (اغلب به عنوان پناهگاه امن در زمان بحران‌ها و پوششی در برابر تورم استفاده می‌شوند).
- فلزات صنعتی: مس، آلومینیوم، روی (تقاضای آن‌ها به رشد اقتصادی و فعالیت‌های صنعتی وابسته است).
- انرژی: نفت خام، گاز طبیعی، بنزین (بسیار تحت تأثیر سیاست‌های جهانی و تقاضای حمل‌ونقل و صنعت).
- محصولات کشاورزی: گندم، ذرت، سویا، قهوه، شکر، پنبه (تحت تأثیر شرایط آب و هوایی، بیماری‌ها و سیاست‌های کشاورزی).
روش‌های سرمایه‌گذاری در کالاها
- خرید فیزیکی کالا: مانند خرید سکه طلا یا شمش. این روش برای همه کالاها عملی نیست و هزینه‌های نگهداری و انبارداری دارد.
- قراردادهای آتی (Futures Contracts): توافقی برای خرید یا فروش یک کالای مشخص با قیمت معین در تاریخ مشخصی در آینده. این روش پیچیده و پرریسک است.
- صندوق‌های قابل معامله بورسی (ETFs) و اوراق مشتقه کالایی (ETNs): این ابزارها به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهند بدون نیاز به خرید فیزیکی یا درگیر شدن در قراردادهای آتی، در یک کالا یا سبدی از کالاها سرمایه‌گذاری کنند.
- سهام شرکت‌های تولیدکننده کالا: سرمایه‌گذاری در سهام شرکت‌های معدنی، نفتی یا کشاورزی.
مزایای سرمایه‌گذاری در کالاها
- پوشش در برابر تورم: قیمت کالاها، به ویژه فلزات گران‌بها و انرژی، در دوره‌های تورمی تمایل به افزایش دارد.
- تنوع‌بخشی به سبد: قیمت کالاها اغلب همبستگی پایینی با قیمت سهام و اوراق قرضه دارد و می‌تواند به کاهش ریسک کلی پرتفوی کمک کند.
- پتانسیل بازدهی بالا در شرایط خاص: در زمان بحران‌های ژئوپلیتیکی یا اختلال در عرضه، قیمت برخی کالاها می‌تواند به شدت افزایش یابد.
معایب و ریسک‌های سرمایه‌گذاری در کالاها
- نوسانات قیمتی بسیار بالا: بازار کالاها می‌تواند بسیار پرنوسان باشد و تحت تأثیر عوامل غیرقابل پیش‌بینی زیادی قرار گیرد.
- عدم ایجاد درآمد جاری: کالاها (به جز سرمایه‌گذاری در سهام شرکت‌های کالایی) معمولاً سود تقسیمی یا بهره پرداخت نمی‌کنند. سودآوری تنها از طریق افزایش قیمت حاصل می‌شود.
- پیچیدگی: سرمایه‌گذاری در کالاها، به ویژه از طریق قراردادهای آتی، نیازمند دانش و تجربه تخصصی است.
- هزینه‌های نگهداری (برای کالای فیزیکی): انبارداری، بیمه و حمل‌ونقل می‌تواند هزینه‌بر باشد.
چه کسانی باید در کالاها سرمایه‌گذاری کنند؟
سرمایه‌گذاری در کالاها بیشتر مناسب افرادی است که:
- سرمایه‌گذاران باتجربه و حرفه‌ای هستند.
- تحمل ریسک بسیار بالایی دارند.
- به دنبال تنوع‌بخشی بیشتر به سبد خود و پوششی در برابر تورم هستند.
- درک خوبی از عوامل مؤثر بر بازار جهانی کالاها دارند.
اهمیت تنوع‌بخشی در سبد دارایی
همانطور که در معرفی هر کلاس دارایی مشاهده شد، هیچ‌کدام از این کلاس‌ها به تنهایی کامل و بی‌نقص نیستند. هر یک مزایا، معایب، ریسک‌ها و بازدهی‌های بالقوه خود را دارند. هنر سرمایه‌گذاری موفق در ترکیب هوشمندانه این کلاس‌های دارایی در قالب یک سبد دارایی (Portfolio) متنوع است. تنوع‌بخشی به این معناست که سرمایه خود را بین کلاس‌های دارایی مختلف و همچنین درون هر کلاس دارایی بین گزینه‌های مختلف تقسیم کنید.
هدف اصلی از تنوع‌بخشی، کاهش ریسک کلی سبد سرمایه‌گذاری بدون قربانی کردن قابل توجه بازدهی است. زمانی که یک کلاس دارایی عملکرد ضعیفی دارد، کلاس دیگر ممکن است عملکرد خوبی داشته باشد و این امر به تعدیل نوسانات کلی سبد کمک می‌کند. برای مثال، در دوران رکود اقتصادی، ممکن است سهام افت کند اما اوراق قرضه دولتی یا طلا به عنوان پناهگاه امن، افزایش قیمت را تجربه کنند. برای تصمیم‌گیری در مورد تخصیص بهینه دارایی‌ها، مشورت با مشاوران مالی معتبر و بررسی گزارش‌های تحلیلی بازار و مطالعات اقتصادی توصیه می‌شود.
سایر کلاس‌های دارایی
علاوه بر چهار کلاس اصلی ذکر شده، کلاس‌های دارایی دیگری نیز وجود دارند که برخی از آن‌ها عبارتند از:
- پول نقد و معادل‌های آن: مانند سپرده‌های بانکی، گواهی سپرده. این کلاس کمترین ریسک و کمترین بازدهی را دارد و بیشتر برای حفظ نقدینگی و اهداف کوتاه‌مدت استفاده می‌شود.
- سرمایه‌گذاری‌های جایگزین (Alternative Investments): شامل مواردی مانند صندوق‌های پوشش ریسک (Hedge Funds)، سرمایه‌گذاری خصوصی (Private Equity)، سرمایه‌گذاری خطرپذیر (Venture Capital)، و ارزهای دیجیتال (Cryptocurrencies). این کلاس‌ها معمولاً پیچیده‌تر، پرریسک‌تر و با نقدشوندگی پایین‌تر هستند و برای سرمایه‌گذاران خاص و نهادی مناسب‌ترند.
نتیجه‌گیری
شناخت انواع کلاس‌های دارایی اولین گام اساسی برای هر فردی است که قصد ورود به دنیای سرمایه‌گذاری را دارد. سهام، اوراق قرضه، املاک و مستغلات و کالاها، هر یک با ویژگی‌ها، مزایا و ریسک‌های منحصربه‌فرد خود، فرصت‌های متفاوتی را پیش روی سرمایه‌گذاران قرار می‌دهند. انتخاب ترکیب مناسبی از این کلاس‌ها، متناسب با اهداف مالی، افق زمانی، و میزان ریسک‌پذیری هر فرد، کلید دستیابی به موفقیت در سرمایه‌گذاری و ساختن آینده‌ای امن‌تر است. به یاد داشته باشید که دانش مالی یک سفر دائمی است و مطالعه مستمر و مشورت با متخصصان می‌تواند شما را در این مسیر یاری دهد.
سوالات متداول (FAQ)
۱. کدام کلاس دارایی برای من مناسب‌تر است؟ پاسخ: هیچ پاسخ یکسانی برای همه وجود ندارد. انتخاب کلاس دارایی مناسب به عوامل فردی شما بستگی دارد، از جمله:
- اهداف مالی: (مثلاً خرید خانه، بازنشستگی، تحصیل فرزندان)
- افق زمانی سرمایه‌گذاری: (کوتاه‌مدت، میان‌مدت، بلندمدت)
- میزان ریسک‌پذیری: (چقدر با نوسانات بازار و احتمال زیان راحت هستید؟)
- میزان دانش و تجربه سرمایه‌گذاری: معمولاً توصیه می‌شود ترکیبی از کلاس‌های مختلف دارایی (پرتفوی متنوع) داشته باشید.
۲. آیا سرمایه‌گذاری بدون ریسک امکان‌پذیر است؟ پاسخ: خیر، هر نوع سرمایه‌گذاری با سطحی از ریسک همراه است. حتی نگهداری پول نقد نیز با ریسک تورم (کاهش قدرت خرید) مواجه است. هدف از مدیریت ریسک، به حداقل رساندن آن با توجه به بازده مورد انتظار است، نه حذف کامل آن. اوراق قرضه دولتی معمولاً کم‌ریسک‌ترین گزینه محسوب می‌شوند، اما بازدهی آن‌ها نیز اغلب پایین‌تر است.
۳. نقدشوندگی در کلاس‌های دارایی مختلف چگونه است؟ پاسخ: نقدشوندگی به سرعت و سهولت تبدیل یک دارایی به پول نقد بدون کاهش قابل توجه ارزش آن اشاره دارد.
- نقدشوندگی بالا: پول نقد، سپرده‌های بانکی، سهام شرکت‌های بزرگ در بورس.
- نقدشوندگی متوسط: اوراق قرضه، برخی صندوق‌های سرمایه‌گذاری.
- نقدشوندگی پایین: املاک و مستغلات، سرمایه‌گذاری‌های خصوصی، برخی کالاها (به‌صورت فیزیکی).
۴. چگونه می‌توانم سبد دارایی خود را متنوع کنم؟ پاسخ: تنوع‌بخشی به معنای سرمایه‌گذاری در دارایی‌های مختلف است تا ریسک کاهش یابد. می‌توانید از روش‌های زیر استفاده کنید:
- تنوع بین کلاس‌های دارایی: تخصیص سرمایه به سهام، اوراق قرضه، املاک، و کالاها.
- تنوع درون هر کلاس دارایی: مثلاً در کلاس سهام، خرید سهام شرکت‌های مختلف از صنایع گوناگون. در کلاس اوراق قرضه، خرید اوراق دولتی و شرکتی با سررسیدهای متفاوت.
- تنوع جغرافیایی: سرمایه‌گذاری در بازارهای داخلی و خارجی (در صورت امکان و با آگاهی). صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک و ETFها ابزارهای مناسبی برای دستیابی به تنوع با سرمایه کم هستند.
۵. برای شروع سرمایه‌گذاری به چقدر پول نیاز دارم؟ پاسخ: برخلاف تصور عمومی، برای شروع سرمایه‌گذاری نیازی به مبالغ هنگفت نیست. امروزه گزینه‌هایی مانند خرید واحدهای صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک (با درآمد ثابت یا سهامی) یا خرید سهام در بورس با مبالغ کم نیز امکان‌پذیر است. مهم‌تر از مبلغ اولیه، شروع کردن و استمرار در سرمایه‌گذاری (حتی با مبالغ کوچک به صورت منظم) است.
